Wysoki Wierch – prawdziwy, pieniński rarytas

MALOWNICZY GRZBIET MAŁYCH PIENIN

Wysoki Wierch nie często trafia do czołówki w rankingu pienińskich atrakcji. Zazwyczaj przyćmiewa go sława Trzech Koron, Sokolicy, Wąwozu Homole i przełomu Dunajca.
Czy słusznie? Chyba nie…
Niezależnie od pory dnia i roku, widoki ze szczytu są bajeczne, a do tego można się nimi delektować bez tłoczenia się na metalowych i „zabarierkowanych” platformach.

Którędy na Wysoki Wierch?

Wysoki Wierch (898 m n.p.m.) to jeden ze szczytów leżący we wschodniej części pasma Pienin, w tzw. Małych Pieninach. Znajduje się całkiem niedaleko Wysokiej – niekwestionowanej królowej całego pasma, a także znacznie rozleglejszego Pienińskiego Pasa Skałkowego.

Głównym grzbietem Małych Pienin

Można go zatem zdobyć przy okazji wędrówki grzbietem Małych Pienin. W ten sposób trafiliśmy tam po raz pierwszy, gdy podczas jesiennego wypadu do Szczawnicy szliśmy niebieskim szlakiem ze Szczawnicy na Wysoką.

Pomiędzy Rabsztynem a Durbaszką odbiliśmy na ścieżkę oznaczoną kolorem żółtym i po 10 minutach stanęliśmy na szczycie Wysokiego Wierchu.

Stanęliśmy i jakkolwiek górnolotnie by to nie zabrzmiało – oniemieliśmy z zachwytu.

Czas mijał, a my wylegiwaliśmy się na nagrzanej jesiennym słońcem trawie i gapiliśmy się na okoliczne szczyty.

Coś nas tam trzymało i nie pozwalało odejść. Czyżby genius loci?
Obiecaliśmy sobie wtedy wracać tu często i jak na razie obietnicy dotrzymujemy.

Żółtym szlakiem ze Szlachtowej

Podczas zimowej wyprawy w Pieniny skorzystaliśmy dla odmiany z żółtego szlaku, który rozpoczyna się w miejscowości Szlachtowa.

Wiedzie on wprost na Wysoki Wierch i przechodzi dalej na słowacką stronę. Z grzbietowym, niebieskim szlakiem, który pokonywaliśmy jesienią, łączy się (na krótko) pod Huściawą.

Ta droga na Wysoki Wierch jest krótka i mało forsowna.

Dlaczego lubimy Wysoki Wierch?

Spacer grzbietem Małych Pienin jest już atrakcją samą w sobie. Tym, co urzeka najbardziej są oczywiście niesamowite widoki. Z jednej strony respekt budzą wapienne zęby Trzech Koron i pojawiające się od czasu do czasu na horyzoncie Tatry. Z drugiej zaś okoliczne, obłe pagóry zachwycają swą falującą łagodnością.

Wysoki Wierch, dosyć dobrze wyodrębniony od sąsiednich wzniesień i bezleśny, oferuje jeszcze lepsze i szersze panoramy. W odróżnieniu od Wysokiej czy Trzech Koron nie ma tu platform i barierek, a miejsca jest na tyle, że każdy kto tu trafi, może się spokojnie rozsiąść nie czując na plecach oddechu kolejnych turystów, czekających na swoje pięć minut na szczycie.

Tajemnica uroku Wysokiego Wierchu tkwi chyba właśnie w możliwość niespiesznego podziwiania widocznych jak na dłoni Tatr, Pienin, Beskidu, Sądeckiego, Magury Spiskiej i Gorców. Bez tłumu dookoła.

W rozpoznawaniu rysujących się na horyzoncie szczytów pomagają zamontowane na wierzchołku tablice.

Znajduje się tam również pamiątkowa pieczątka dla tych, którzy zdobycie Wysokiego Wierchu chcą udokumentować stempelkiem.

Kulturowe walory Wysokiego Wierchu

Na łąkach wokół Wysokiego Wierchu prowadzony jest kulturowy wypas owiec. My co prawda zamiast kierdla spotkaliśmy koło bacówki konika i stado krów, ale nie ma się co dziwić, bo odwiedzaliśmy te tereny już po redyku.

By spotkać owce oraz podglądnąć proces wytwarzania oscypków, trzeba tu przyjść w okresie wypasu. Ten sezon, zgodnie z tradycją, trwa od św. Wojciecha (23 kwietnia) do św. Michała (29 września). I biada temu, kto te ramy czasowe zignoruje! Jedno z pasterskich przysłów przestrzega, że „kto pasie po Michale, nie wróci na hale” .
Wygląda zatem na to, że po raz kolejny na Wysokim Wierchu zameldujemy się na majówkę lub podczas wakacji.

Więcej informacji o naszych wycieczkach w PIENINY znajdziecie tu.

INFORMACJE PRAKTYCZNE

Dojazd

Zarówno do Szczawnicy, jak i do Szlachtowej, dojechać można drogą nr 968, przez Mszanę Dolną i Zabrzeż. W Zabrzeży trzeba skręcić w drogę nr 969. Prowadzi ona wzdłuż Dunajca do Szczawnicy i dalej do Szlachtowej i Jaworek.

Parking

* Wyruszając ze Szczawnicy samochód można zostawić na jednym z miejskich parkingów (ceny zróżnicowane). Na niebieski szlak, wiodący grzbietem Małych Pienin, można się dostać spod schroniska PTTK Orlica (parking przy ul. Pienińskiej) lub z Palenicy (parking przy kolei linowej).
* W Szlachtowej samochód zostawiliśmy przy tartaku, mniej więcej na przeciwko Karczmy Szlachtowskiej (parking bezpłatny).
* Na grzbiet Małych Pienin można dostać się także z Jaworek, przez rezerwat Biała Woda. Współrzędne parkingu przed wejściem do rezerwatu: 49.406047, 20.566835. Pierwsza godzina parkowania dla samochodów osobowych  – 3 zł. Każda kolejna – 2 zł (2020 r.).

Opłaty

Wysoki Wierch nie leży na terenie Pienińskiego Parku Narodowego. Szczyt znajduje się na granicy polsko-słowackiej oraz na granicy słowackiego Pieninského Národného Parku.
Opłat brak.

Trasa ze Szczawnicy

Schronisko PTTK Orlica – Pod Szafranówką – Szafranówka – Pod Huściawą – Skrzyżowanie pod Wysokim Wierchem
Skrzyżowanie pod Wysokim Wierchem – Wysoki Wierch -Skrzyżowanie pod Wysokim Wierchem
Skrzyżowanie pod Wysokim Wierchem – Pod Durbaszką – Pod Wysoką – Wysoka – Pod Durbaszką
Pod Durbaszką – Schronisko pod Durbaszką – Pod Durbaszką
Pod Durbaszką – Skrzyżowanie pod Wysokim Wierchem – Pod Huściawą – Szafranówka – Pod Szafranówką – Schronisko PTTK Orlica

Trasa ze Szlachtowej

Szlachtowa – Pod Huściawą – Skrzyżowanie pod Wysokim Wierchem – Wysoki Wierch – Skrzyżowanie pod Wysokim Wierchem – Pod Huściawą – Szlachtowa