SAMOTNOŚĆ W DOLINIE KOŚCIELSKIEJ? NA STOŁACH TO MOŻLIWE!

W Dolinie Kościeliskiej nie sposób się chyba nudzić! Gdy spowszedniej nam już szum Potoku Kościeliskiego, opatrzą się skalne bramy i rozległe polany, można odbić na któryś z bocznych szklaków. Tym razem zdecydowaliśmy się na niebieski, prowadzący na Halę na Stołach.

Którędy na Polanę na Stołach?

Na Polanę na Stołach (1300 – 1360 m n.p.m.) prowadzi tylko jeden szlak. Dowolności w wyborze drogi zatem nie mieliśmy 🙂 . Idąc z Kir Doliną Kościeliską, na wysokości Lodowego Źródła odbiliśmy w prawo, za niebieskimi znakami. Przyjemny i niewymagający do tej pory spacerek dnem doliny zmienił się wkrótce w dosyć strome podejście.

O zadyszce można tu jednak na chwilę zapomnieć, obserwując niczego sobie widoczki, które odsłoniły się po mocnym przerzedzeniu drzewostanu przez słynny, bożonarodzeniowy halny w 2013 r. Połamane wtedy przez wichurę drzewa zatarasowały szlak, wyłączając go z użytku na 2 lata.

Droga, którą uparcie podążaliśmy do góry, jest pierwszym w historii Tatr Zachodnich wyznakowanym szlakiem. Wytyczył go, jeszcze pod koniec XIX w., 16-sto letni wówczas Mieczysław Karłowicz. Poprowadził on tym odcinkiem trasę na Kominiarski Wierch (1829 m n.p.m.) – szczyt niedostępny już dzisiaj dla turystów, ze względu na ochronę zamieszkujących go orłów przednich. Być może, podobnie jak inne wytyczane przez Karłowicza tatrzańskie szlaki, i ten oznaczony był swastyką? – lubianym przez kompozytora symbolem, który w tamtych czasach nie miał jeszcze złowrogiego wydźwięku?

Hala na Stołach

Po około godzinie marszu dotarliśmy najpierw na niewielką polanę zwaną Niżnymi Stołami. Nie obyło się tu bez zdjęć, bo już stąd otwierał się piękny widok na Czerwone Wierchy.

Z Niżnych Stołów już tylko kilkanaście minut marszu dzieliło nas od zabytkowych szałasów w górnej części polany.

Kiedyś było ich tu więcej, ale po zaprzestaniu wypasu, do dziś zostały tylko trzy. Uważa się, że są to jedne z najlepiej zachowanych szałasów w Tatrach. Duża w tym zasługa zakopiańskiego Technikum Budownictwa Regionalnego, które w latach 70-tych XX w. wzięło je pod swoją opiekę.

Nie ulega wątpliwości, że szałasy tak pięknie prezentują się dzięki wspaniałej oprawie, jaką stanowią Giewont, Czerwone Wierchy i Tomanowy Wierch.
A może jest odwrotnie? I to szałasy są miłym dodatkiem do takiej panoramy?

Polana Stoły ma jednak nie tylko pasterską przeszłość. Kiedyś były tu także sztolnie (czyli sztoły), w których wydobywano rudy żelaza. I ponoć to właśnie do górniczej historii tego miejsca nawiązuje nazwa polany (stoły -> sztoły).

Niebieski szlak na Stołach kończy się ślepo. Wrócić trzeba stąd po własnych śladach. Zeszliśmy zatem do Doliny Kościeliskiej tą samą drogą, lecz nie zakończyliśmy na tym wycieczki. Przecież Kościeliska ma jeszcze tyle innych, równie pięknych i ciekawych zakamarków .

Więcej informacji o naszych wycieczkach w TATRY znajdziecie tu.

INFORMACJE PRAKTYCZNE

Dojazd

Zakopianką do Rabki. Potem drogą nr 958 przez Czarny Dunajec i Chochołów do Kir.

Parking

Sporo parkingów wokół wejścia do Doliny Kościelskiej. Nam udało się znaleźć parking za 15 PLN/ dzień (kwiecień 2022 r.)

Opłaty

Wejście na teren Tatrzańskiego parku narodowego jest płatne. Punkt poboru opłat za wstęp do TPN znajduje się u wylotu Doliny Kościeliskiej. Cennik dostępny jest tu. Dla rodzin posiadających ogólnopolską Kartę Dużej Rodziny wstęp gratis.

Trasa

Kiry – Wyżnia Kira Miętusie – Lodowe Źródło
Lodowe Źródło – Polana Stoły – Lodowe Źródło
Lodowe Źródło – Wyżnia Kira Miętusia – Kiry