Centrum przyrodniczo-edukacyjne Brama w Gorce
BRAMA W GORCE TO NIE TYLKO ŚCIEŻKA W KORONACH DRZEW!
Brama w Gorce to kolejna już w Małopolsce, lecz pierwsza na Podhalu, ścieżka wśród koron drzew. Co odróżnia ją od innych tego typu obiektów? Czy warto się tam wybrać?
Przeczytajcie i zdecydujcie sami 🙂 .
Centrum Przyrodniczo-Edukacyjne Brama w Gorce
Ścieżki w koronach drzew wyrastają na południu Polski jak przysłowiowe grzyby po deszczu. W stosunkowo niewielkiej odległości od Krakowa mamy już Leśne Molo w na Miejskiej Górze Starym Sączu oraz wieżę widokową na Słotwinach w Krynicy. Nieco dalej, na Śląsku, możemy podziwiać świat z lotu ptaka ze Ścieżki w Chmurach SkyWalk w Świeradowie Zdroju. Nie brakuje tego typu obiektów także u naszych południowych sąsiadów; na Słowacji (Bachledka na Magurze Spiskiej) i w Czechach (Dolni Morava, Janske Lazne). Najmłodsza, jak na razie, małopolska ścieżka powstała w Gorcach, u podnóża Turbacza, na terenie gminy Waksmund. Stanowi ona „serce” Centrum Przyrodniczo-Edukacyjnego Brama w Gorce.
Czy potrzebna jest kolejna ścieżka w koronach drzew w Małopolsce? Zobaczmy!
Co odróżnia Bramę w Gorce od innych małopolskich ścieżek w koronach drzew?
Ścieżka w koronach drzew jest kluczowym, lecz nie jedynym elementem Bramy w Gorce. Spacer wijącą się pośród drzew kładką ukazuje piękno gorczańskiej przyrody z lotu ptaka i uzupełnia obserwacje poczynione z perspektywy „naziemnej”, podczas wędrówek gorczańskimi szlakami, czy spaceru nad szemrzącym pod ścieżką potokiem Kowaniec Mały.
Dzięki bardzo niewielkiemu nachyleniu ścieżki spacer nie jest męczący. Ewentualnemu spadkowi formy lub motywacji można szybko zaradzić, robiąc sobie słodki przystanek w jednej z dwóch kawiarni na trasie. Można także przysiąść w usytuowanych w ciągu ścieżki miejscach odpoczynku.
W centrum mamy także możliwość zejścia pod ziemię. Pod niższą wieżą widokową przeprowadzono tunel, w którym zgłębić można tajniki gorczańskiej geologii, stanąć oko w oko z niedźwiedziem oraz poznać gorczańskie legendy.
Podziemny, 40-sto metrowy tunel jest niewątpliwie jednym z elementów, który odróżnia Bramę w Gorce od innych ścieżek w koronach drzew.
Pozostałe to rekordowa długość ścieżki (ponad 1300 m) oraz aż dwie wieże (17 m i 35 m), na które mogą wspiąć się spacerowicze.
Długość długością, wieże wieżami, ale absolutnym hitem Bramy w Gorce jest pawilon edukacyjny, o którym za chwilę.
Wymieniając różnice trzeba jeszcze wspomnieć o atrakcjach dla najmłodszych. Brama w Gorce postawiła na spory plac zabaw rezygnując z popularnych w tego typu obiektach długaśnych zjeżdżalni i tak zwanej pajęczej sieci – rozpiętej nad „otchłanią” siatki, po której przechodzą tylko najodważniejsi. Albo osoby nie mające problemu z lękiem wysokości, którym „lufka” pod stopami nie straszna 🙂 .
Brama w Gorce – pawilon edukacyjny
Edukacyjny charakter Bramy w Gorce odzwierciedla już sama nazwa centrum. I trzeba przyznać, że w tym zakresie nie ograniczono się jedynie do kolorowych plansz na trasie i drewnianych figur gorczańskich zwierząt.
W pawilonie wystawowym przygotowano bardzo ciekawą interaktywną ekspozycję przybliżającą dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe Gorców.
W pierwszej sali szczególnie spodobały nam się przesuwane tablice ze zwierzakami.
Ustawiając je w odpowiedniej pozycji można zobaczyć tropy oraz inne ślady 😉 zwierzęcia, posłuchać jego głosu albo przeczytać ciekawostki z nim związane. Instalacja jest przepiękna, z tym że mało odporna na chaotyczne przesuwanie tablic przez kilkoro dzieci na raz. Ciekawym pomysłem jest także pokrycie zwierzaków materiałami imitującymi ich sierść. Mamy tylko nadzieję, że pozostanie ona czyściutka i miękka również po wygłaskaniu jej przez tysiące małych i dużych łapek 🙂 .
Druga sala poświęcona jest pasterskiej tradycji regionu. Poznamy tu wiele ciekawostek związanych z życiem owiec i zajrzymy do bacówki.
W pawilonie znajdują się również sala warsztatowa i kinowa.
Brama w Gorce – subiektywne minusy
Gorce, jak wiadomo, słyną z rozległych, słonecznych polan oraz odległych widoków na calutki łańcuch Tatr. I właśnie na odrobinę tatrzańskich panoram i szerokich, rozległych widoków mieliśmy nadzieję wybierając się na ścieżkę. Tu cała uwaga skupiona jest jednak na Gorcach, a zachwyt kieruje się raczej w stronę Puszczy Karpackiej niż górskich pejzaży. Oczywiście nie każdemu musi to przeszkadzać 🙂 .
Centrum odwiedziliśmy dokładnie w dzień otwarcia (30.04.2023). Widać było, że rozruch jeszcze trwa. Nie dokończony jest duży budynek na wejściu, w którym brakuje m.in. symbolicznej bramy.
Nie do końca dopracowana jest także logistyka dojazdu i dojścia do Barmy w Gorce. Ale pierwsze koty za płoty! Miejmy nadzieję, że te niedogodności zostaną wkrótce usunięte.
Na koniec, dla porządku, dodam tylko, że Brama w Gorce może utracić status najmłodszej małopolskiej ścieżki w koronach drzew już niedługo. Niebawem (wakacje 2023) dostępna ma być podniebna ścieżka Ciężkowice-Rakutowa.
Więcej informacji o naszych wycieczkach w GORCE znajdziecie tu.
INFORMACJE PRAKTYCZNE
Dojazd
Formalnie nie jest możliwy dojazd prywatnym samochodem pod samo centrum. Centrum rekomenduje dojazd do Waksmundu lub osiedla Oleksówki w Nowym Targu (szczegółowe informacje tu).
Z Waksmundu do Bramy w Gorce dotrzeć można pieszo (ok. 4 km) lub dojechać busem albo „ciuchcią” (opcja dodatkowo płatna).
Z Oleksówek do ścieżki czeka nas spacer. Jego długość zależy od tego, na którym parkingu zostawimy samochód.
Parkingi (maj 2023)
Waksmund – płatny parking przy ulicy Kościelnej.
Oleksówki – bezpłatny parking pod Długą Polaną (wybraliśmy tę opcję) lub płatny parking przy zielonym szlaku na Turbacz (49.50553847151927, 20.075767879360203).
Uwaga
Obecnie (maj 2023) trwa remont drogi przez Oleksówki. Dojazd do parkingów na Oleksówkach może być utrudniony. Parking przy Długiej Polanie jest częściowo zajęty przez materiały budowlana oraz maszyny drogowe.
Trasa z Długiej Polany
Obecnie (maj 2023) brak oznaczeń dojścia do Bramy w Gorce z Długiej Polany.
Trzeba podążąć za zielonym szlakiem na Turbacz, a za mostkiem, przy kapliczce odbić w prawo. Zejść nad potok i przejść przez wodę po prowizorycznej kładce. W ten sposób docieramy do asfaltowej drogi, którą dojdziemy do centrum.
Opłaty
Informacje o opłatach związanych z dojazdem od strony Waksmundu i wizytą w centrum znajdziecie tu.
