MAGURA SPISKA TO NIE TYLKO BACHLEDKA!

Magura Spiska znana jest głównie z bardzo ciekawej, choć mocno zatłoczonej i nietaniej, ścieżki w koronach drzew w Dolinie Bachledowej. Tymczasem wystarczy odjeść dosłownie kilkaset metrów od słynnej Bachledki, by znaleźć się na odludnych ścieżkach z nieziemskim widokiem na Tatry Bielskie.

Zapraszamy na pętelkę ze Zdziaru przez Magurkę, Bachledową Dolinę i Dolinę Mąkową!

Magura Spiska – co to za góry?

Magura Spiska (Spišská Magura) to trzydziestokilometrowy, rozłożysty grzbiet Pogórza Spiskiego, wciśnięty pomiędzy Pieniny a Tatry. Słynie z pięknych, rozległych panoram.

Te widoki „zawdzięczamy” huraganowi – Wielkiej Kalamicie (Veľká kalamita) – który w listopadzie 2004 r. połamał gęsty las porastający Magurę, odsłaniając horyzont przyozdobiony w Tatry, Pieniny i Beskidy.

Magura Spiska – idealne miejsce na długi spacer

Magura Spiska jest idealnym miejscem na spokojne spacery. Ze względu na rozległość terenu wędrówki tu są raczej długie, ale brak dużych i „zadyszkogennych” podejść. Można zatem spacerować dostojnie, delektując się pięknymi widokami i własnym towarzystwem, gdyż magurskie szlaki do obleganych nie należą.

Wyjątek stanowi tu, wspomniana już wcześniej, Dolina Bachledowa i ścieżka w koronach drzew Bachledka. Tam bywa bardzo tłoczno.

Podejście na grzbiet Magury Spiskiej ze Zdziaru

Nasz magurski spacer zaczęliśmy przy stacji narciarskiej Strednica w Zdziarze. Z parkingu dla narciarzy, orientując się na zielone i niebieskie szlakówki, podeszliśmy do rozdroża Rázcestie pri Tablici. Tam szlaki rozchodzą się.

Kontynuowaliśmy marsz szlakiem niebieskim, który prowadzi grzbietem Magury Spiskiej. Wędrówka nim jest czystą przyjemnością. Droga łagodnie faluje, raz w górę, raz w dół. I na szczęście nie ma na niej żadnych technicznych trudności, bo nie da się tu po prostu patrzeć pod nogi. Wzrok cały czas ucieka ku górze, w stronę piętrzących się na horyzoncie Hawrania, Płaczliwej Skały i Szalonego Wierchu, zza których momentami wstają same czubeczki słowackich Tatr Wysokich.

Prehrštie – Magurka – Slodičovský vrch – Bachledka

W okolicach wzniesienia Prehrštie, najwyższego miejsca na naszej trasie, coś nas „tknęło”, by obejrzeć się za siebie. I całe szczęście! Bo dzieki temu nie przgapiliśmy jedynego chyba na trasie widoku na polskie Tatry Wysokie i Tatry Zachodnie.

Kolejny widokowy przystanek zrobiliśmy sobie po minięciu Magurki.

Tu wzrok przyciągały dosyć odległe, białe „zęby” Trzech Koron. Dla jednej drugiej naszego składu była to miła odmiana od tatrzańskich widoków, zaś dla drugiej połowy przyjemny dodatek do panoramy Tatr Bielskich 🙂 .

Za Slodičovskim wyłoniła się przed nami największa atrakcja okolicy – ścieżka wśród koron drzew.

Ze względu na bardzo długą kolejkę do kas, tym razem nie zdecydowaliśmy się na odwiedzenie Bachledki. Licząc na nieco mniej spektakularne widoki, podeszliśmy pod małą wieżę widokową.

Niestety okazało się, że jest zamknięta.

Powrót przez Monkovą dolinę

Uciekając do kłębiącego się wokół Bachledki tłumu, szybko wycofaliśmy się z powrotem przez Małą Polanę na Magurkę.

Tam, by nie wracać tą sama trasą, postanowiliśmy zejść czerwonym szlakiem do centrum Zdziaru i wracać Przez Mąkową Dolinę. I to był doskonały pomysł!
Najpierw dostaliśmy w prezencie kilka widoczków rodem z Tyrolu.

Później zaś, już po przejściu przez szosę, szlak wyprowadził nas wprost na budzące respekt ściany Płaczliwej Skały i Hawrania. Niesamowite wrażenie!

Na rozdrożu Pod Ptošovskými turňami wybraliśmy szlak koloru zielonego. Poprowadził nas przez stok narciarski, z powrotem na parking przy stacji narciarskiej Strednica.

Wycieczkę zakończyliśmy tak, jak każdą z naszych słowackich wycieczek – dużą kofolą w barze przy stacji narciarskiej.

INFORMACJE PRAKTYCZNE

Dojazd

Granicę polsko-słowacką przekroczyliśmy na przejściu Jurgów-Podspady. W Podspadach w lewo, do Zdziaru, drogą nr 66 (tzw. Droga Wolności/Cesta Slobody).

Parking

Bezpłatne parkingi przy stacji narciarskiej Strednica.

Opłaty

Brak.

Ubezpieczenie

Akcje ratunkowe  Słowackiego Górskiego Pogotowia Ratunkowego (Horska zachranna služba) są płatne. Dla tego podczas wycieczek w słowackie góry warto mieć wykupione odpowiednie ubezpieczenie turystyczne. Można je wykupić np. w Alpenverein lub Kiosku Polis.

Trasa

Ždiar Strednica – Prehrštie – Magurka – Slodičovský vrch – Bachledka – Magurka
Magurka – Ždiar Tatra – Monkova dolina rázcestie Pod Ptošovskými turňami
Monkova dolina rázcestie Pod Ptošovskými turňami – Ždiar-Strednica