Suche Czuby i Goryczkowa Czuba
SPACER GRANIĄ TATR ZACHODNICH Z KASPROWEGO NA KOPĘ KONDRACKĄ
Czerwony szlak przez Suche Czuby, łączący Kasprowy z Czerwonymi Wierchami, marzył mi się już od dawna. Rekompensatą za długie oczekiwanie na tę wycieczkę było jego dwukrotne przejście w ciągu jednego sezonu; latem i jesienią. Nie jest szczególnie trudny, ale w kilku miejscach pokazuje pazurki – skalne progi z mini ekspozycją.
Jak dostać się na Kasprowy?
Opisywana tu trasa staruje z Kasprowego Wierchu (1987 m n.p.m.).
Jak się tam znaleźć? Jest co najmniej kilka opcji do wyboru. Można:
→ podejść zielonym szlakiem z Kuźnic. To moja ulubiona trasa, której dokładny opis znajdziecie tu.
Zawsze mam nadzieję, że uda mi się ją pokonać mieszcząc się w limicie czasu przewidzianym dla kandydatów do TPORu (1 godzina + wiek). Niestety, jak do tej pory jakoś się to nie zdarzyło… Pocieszam się jednak myślą, że z każdym rokiem moje szanse rosną 😉
→ wdrapać się najpierw na Halę Gąsienicową (opis szlaku przez Boczań – tu, opis szlaku przez Jaworzynkę – tu), a następnie podejść żółtym szlakiem na szczyt Kasprowego.
Ta droga zapewnia bardzo przyjemne widoki w drodze na Halę, na samej Gąsienicowej i podczas podejścia na Kasprowy Wierch.
→ po prostu wyjechać kolejką linową na szczyt. Bilety można kupić w biletomatach w Zakopanem, w kasie w Kuźnicach lub w domowym zaciszu on-line.
To idealna opcja dla tych, którzy nie chcą (albo nie mogą) się „zmachać”, a marzy im się spacer z widokami z milion dolarów. Tę „trasę” najbardziej lubi nasza najmłodsza pociecha.
Czerwonym szlakiem na Pośredni Goryczkowy Wierch
Zanim wyruszyliśmy na podbój tatrzańskich czub, zatrzymaliśmy się na dłuższą chwilę na szczycie Kasprowego. Powodem tego postoju nie był (ku wyraźnemu rozczarowaniu co niektórych wycieczkowiczów) posiłek serwowany w najwyżej położonej restauracji w Polsce, lecz panorama Tatr Wysokich ze Beskidem (2012 m n.p.m.) na pierwszym planie i górującą nad okolicą Świnicą (2301 m n.p.m.).
„Łapaliśmy” te widoki, bo niebawem, gdy rozpoczęliśmy zejście z Kasprowego w stronę Pośredniego Wierchu Goryczkowego (1874 m n.p.m. ), zostały one za naszymi plecami.
Za to przed nami widać było jak na dłoni całą zaplanowaną do przejścia trasę.
Nie było na co czekać, trzeba było ruszać w drogę. Rozpoczęliśmy od ostrego zejścia w dół na Goryczkową Przełęcz nad Zakosy (1816 m n.p.m).
Goryczkowa Czuba i Suche Czuby
Wyraźna ścieżka prowadziła nas wzdłuż polsko-słowackiej granicy jak po sinusoidzie. Raz opadała w stronę dosyć płytkich przełęczy oddzielających leżące na trasie szczyty. Za chwilę znowu wspinała się na wszystkie te czuby i wierchy, nie przechodząc jednak przez ich wierzchołki, lecz trawersując je od mniej eksponowanej, słowackiej strony.
Jedynie w kilku miejscach, już w okolicach Suchych Czub Kondrackich (Wysoka Sucha Czuba 1870 m n.p.m, Pośrednia Sucha Czuba 1850 m n.p.m. oraz Mała Sucha Czuba 1840 m n.p.m), wygodny chodnik przechodził w krótkie, dobrze urzeźbione skałki.
Tak naprawdę nie można zawyrokować, czy miejsca te są trudne do pokonania. Są tacy, którzy idąc nawet nie zwrócą na nie uwagi. Ale spotkaliśmy też osoby, które bardzo bały się nimi schodzić i prosiły o pomoc i asekurację. W jednym z tych miejsc, jesienią pojawiły się klamry ułatwiające pokonanie tej przeszkódki.
Co zobaczymy ze szlaku?
Przez całą drogą mieliśmy rewelacyjne widoki na Cichą Dolinę po lewej i Giewont po prawej stronie.
Przed nami wiła się główna grań Tatr, z Czerwonymi Wierchami na horyzoncie.
W czasie przerwy na złapanie oddechu i drugie śniadanie, gdy usiedliśmy na stoku Goryczkowej Czuby (1912 m n.p.m.) plecami do kierunku marszu, spoglądaliśmy na maleńkie już z tej odległości obserwatorium na Kasprowym Wierchu.
Suchy Wierch Kondracki
Gdy ścieżka przewinęła się na drugą stronę grani i rozpoczął się trawers Suchego Wierchu Kondrackiego (1893 m n.p.m) już po północnej, polskiej stronie, zobaczyliśmy małe sylwetki na najniższym z Czerwonych Wiechów – Kopie Kondrackiej (2005 m n.p.m.).
Oznaczało to koniec naszej wędrówki głównym grzbietem Tatr Zachodnich.
Przez Halę Kondratową do Kuźnic
Niebawem dotarliśmy na Przełęcz pod Kopą Kondracką (1863 m n.p.m.), skąd rozpoczęliśmy zejście zielonym szlakiem na Halę Kondratową.
Ten fragment biegł ostro w dół i nasze kolana nie były nam wdzięczne za wybór tej akurat trasy. Na szczęście nie był to długi odcinek. Po około godzinie marszu stanęliśmy pod schroniskiem na Hali Kondratowej.
Po spacerze po grani, dalsza droga przez Kalatówki do Kuźnic, choć niewątpliwie ma w sobie sporo uroku, nie zrobiła na nas większego wrażenia. Cóż zrobić? W końcu, jak mówi stare porzekadło, apetyt rośnie w miarę jedzenia.
INFORMACJE PRAKTYCZNE
Dojazd
Niezależnie od tego, jaką drogą planujemy dostać się na Kasprowy Wierch, wycieczkę najlepiej zacząć w Kuźnicach. Z Ronda Jana Pawła II w Zakopanem można tam dotrzeć pieszo lub busem.
Parking
Parking miejski ciągnie się od Ronda Jana Pawła II, wzdłuż ul. Bronisława Czecha, do Wielkiej Krokwi W weekend parking jest bezpłatny (sierpień 2021 r.).
Szczegółowe informacje o opłatach na parkingach miejskich w Zakopanem znajdziecie tu.
Opłaty
Wstęp do TPN jest płatny. Cennik dostępny jest tu.
Dla rodzin posiadających ogólnopolską Kartę Dużej Rodziny wstęp gratis.
Jeżeli na Kasprowy zamierzacie dotrzeć kolejką z cenami biletów zapoznać możecie się tu.
Trasa
Kasprowy Wierch – Pośredni Goryczkowy Wierch – Goryczkowa Czuba – Suche Czuby – Suchy Wierch Kondracki – Przełęcz pod Kondracką Kopą